หน้าเว็บ

วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555

[SF] NC Chanyeol x D.O - Happy New Year [2]



[2]



                มือหนาโน้มใบหน้าหวานลงมาใกล้ ก่อนจะแนบริมฝีปากลงไปกับกลีบปากบาง ริมฝีปากที่เคล้าคลึง บดเบียดอย่างเนียบนาบ ทำให้คนตัวเล็กที่ดูจะเป็นกังวลผ่อนคลายไปได้มาก และยอมโอนอ่อนไปตามรสจูบที่ชานยอลเป็นคนสอนให้



                แขนเล็กๆโอบรอบคอของชานยอลแน่นขึ้น เมื่อมือหนา เริ่มลูบวนแถวๆสะโพก ก่อนจะสอดผ่านเข้ามาสัมผัสเนื้อแท้ พร้อมกับลงแรงบีบเค้นเพียงเล็กน้อย ริมฝีปากหนาผละออกก่อนจะประทูบจูบข้างแก้มใสๆ กกหู และเลื่อนลงมาตามแนวคาง และกดจูบย้ำๆกับซอกคอขาว



                “ถอดเสื้อให้ฉันหน่อยสิ....”  เสียงทุ้มกระซิบอยู่ชิดใบหูนิ่ม จนคยองซูทำได้แค่หดคอเล็กน้อย ก่อนจะละมือจากรอบคอของอีกฝ่าย มาจับอยู่ที่กระดุมเสื้อแทน มือเล็กๆที่สั่นน้อยทำให้ชานยอลลอบหัวเราะ แล้วกดปลายจมูกลงข้างแก้มบางไปแรงๆหนึ่งที



                มือหนาข้างที่ว่าง เอื้อมมาริดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายออกจากรังดุมทีละเม็ด จนกระทั่งเม็ดสุดท้ายหลุดออกจากกัน สาบเสื้อที่อยู่ชิดกันเพื่อปกปิดผิวขาวๆ ถูกแยกออก พร้อมกับปลายจมูกที่กดลงสูดกลิ่นหอมอ่อนๆนั้น ริมฝีปากได้รูปขบเม้มเบาๆไล่จากซอกคอขาว มาตามแนวไหปลาร้า จนมันขึ้นรอยสีกุหลาบ



                “ถอดช้าจัง...”  เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆ หยอกล้อคนที่มือไม้สั่น ปลดกระดุมให้ตนเองอยู่นานก็ไม่เสร็จ ก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือเล็กนั้นให้ปลดกระดุมของตนเองออก มือหนาๆ โยนเสื้อของตนทิ้งออกไป ก่อนจะกลับมาให้ความสนใจกับร่างขาวๆตรงหน้าอีกครั้ง



                “ช..ชานยอล..”  คยองซูผวาเข้ากอดคออีกฝ่ายแน่น เมื่อลิ้นร้อนสัมผัสกับยอดอกของตน แรงขบเม้มที่ราวกับจงใจแกล้งกัน พร้อมกับมือหนาที่ปลดกระดุมกางเกงขายาวออก แล้วเอื้อมมือไปสัมผัสกับส่วนนั้น ทำเอาคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะกระสับกระส่ายนั่งแทบไม่ติด



                “ไม่เป็นไรนะ แค่กอดฉันเอาไว้แน่นๆ”  มือหนาอีกข้างลูบหัวทุยๆของคนตัวเล็กกว่าเบาๆ ก่อนมือหนาอีกข้างจะกุมส่วนนั้นของคนตัวเล็กไว้ แรงรั้งเบาๆ  จนกางเกงตัวเล็กหลุดจากสะโพก  ตามด้วยชั้นในตัวบางทำเอาคยองซูได้แต่ซุกหน้าลงกับไหล่ของอีกคน



                “.....”  คยองซูเพียงแค่พยักหน้ารับ ก่อนจะกอดคอคนรักไว้แน่น มือหนาที่คอยกุมมือกัน คอยลูบหัวปลอบใจกัน กำลังชักนำและพาห้วงอารมณ์ของคนตัวเล็กให้เลยเถิดไปไกล ริมฝีปากหนานั่นก็ยังคงสร้างรอยเอาไว้ จนแทบจะทั้งร่างขาวๆ มีรอยแดงประดับอยู่...



                มือหนายังคงชักนำไปจวบจนคนตัวเล็กแทบจะไปถึงฝั่ง ร่างบางกอดคอคนตัวสูงแน่น ก่อนจะส่ายหัวไปมาอยู่ข้างซอกคอคนตัวสูง ก่อนจะต้องเบิกตาโพลง เมื่อใบหน้าหล่อโน้มลงมาก่อนกลีบปากคู่นั้นจะรับเอาของคนตัวเล็กเข้าไปไว้ ฝ่ามือเล็กพยายามยันไหล่หนาให้ออกห่าง แต่แขนแกร่งที่โอบที่เอวกอดรัดเอาไว้แน่น จนคยองซูไม่สามารถกระทดหนีได้...



                ไม่น่าเชื่อว่าริมฝีปากได้รูปที่ค่อยพ่นคำตัดพ้อ หรือคำหวานมากมาย ที่มีผงต่ออัตราการเต้นหัวใจ กำลังปรนเปรอจนคนตัวเล็กแทบจะสำลักความสุข ผ่านไปสักพัก สิ่งที่อัดอั้นเอาไว้ก็ได้ถูกปลดปล่อย จนหยาดน้ำขุ่นขาวไหลเลอะออกมาที่มุมปาก



                “ก..กลืนมันลงไปหรอ?”  มือเล็กรีบเอื้อมไปปาดคราบที่มุมปากชานยอลออก พร้อมกับเบ้หน้าเล็กน้อย อย่างไม่ชอบใจเท่าไหร่ แต่ไม่ทันได้ทำอะไรต่อ มือหนาก็ดึงรั้งกางเกงที่คาอยู่ที่เข่าคนตัวเล็กให้หลุดออกไป แขนแกร่งก็ช้อนเอาคนตัวขาวขึ้นมาอุ้มไว้ ขาเล็กเกี่ยวเอวคนตัวสูงกว่าเอาไว้ด้วยกลัวจะตก นั่นก็เรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวสูงได้เป็นอย่างดี



          “ไม่ต้องมาขำเลย..นะ อ๊ะ!  แผ่นหลังบางแนบไปกับผนังภายในห้อง พร้อมกับมือหนาที่เนียนๆบีบเค้นเอว เค้นสะโพก หลอดเจลที่วางอยู่ไม่ไกลมือถูกหยิบขึ้นมาใช้ คยองซูได้แต่มองตามอย่างตั้งตัวไม่ถูก กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ข้อนิ้วของอีกคนสอดลึกเข้ามา



                “อย่าเกร็ง..นะ..”  ข้อนิ้วเพิ่มจากหนึ่งเป็นสองกำลังสอดผ่านเข้ามาในช่องทางเบื้องหลังที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำ คยองซูแทบอยากจะกรีดร้องออกมา ขาเล็กที่เกี่ยวเอวคนรักเกร็งขึ้นเล็กน้อย จนกระทั่งก้านนิ้วยาวๆสอดเข้ามาเพิ่มอีก น้ำใสๆก็ไหลซึมจากหางตาคู่สวยออกมา ฟันซี่เล็กขบริมฝีปากบางไว้แน่น จนชานยอลต้องบดจูบลงไปอีกครั้ง



                ลิ้นร้อนเกี่ยวพันกับลิ้นของคนตัวเล็ก ริมฝีปากบางๆที่ถูกดูดดึงจนแทบช้ำ ไปพร้อมกับที่มือหนารีบปลดตะขอกางเกงของตนลง และดันๆมันให้หลุดพ้นสะโพกไป จากนั้นก็ใช้แขนข้างนั้นกอดเอวบางเอาไว้ ก้านนิ้วยาวที่สอดอยู่ช่องทางเบื้องหลังถอนออก ก่อนมันจะถูกแทนที่ด้วยสิ่งอื่นที่ไม่ใช่นิ้ว..



                “อึก..ช.ชานยอล...”  มือเล็กจิกลงตรงแผ่นหลังอีกฝ่าย น้ำตาเม็ดเล็กๆไหลซึมจากหางตา แต่ก็ถูกริมฝีปากหนาจูบซับเอาไว้ คยองซูสติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนมารู้ตัวอีกที แผ่นหลังบางๆ ก็สัมผัสกับฟูกนุ่มๆของที่นอน ก่อนจะตามมาด้วยร่างสูงๆของชานยอลที่ทาบทับลงมาโดยส่วนนั้นที่ยังคงไม่ถอนออกไป



                ส่วนนั้นที่สอดเข้ามาค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆเพื่อให้คนตัวเล็กกว่าได้ปรับตัว แต่คนที่อ่อนประสบการก็เกร็งจนชานยอลไม่กล้าที่จะขยับต่อ มือหนาเอื้อมเกลี่ยปอยผมที่ชื้นเหงื่อของคนรัก ก่อนจะลากสัมผัสมือหนาไปที่ติ่งไตทั้งสองข้างจนแผ่นหลังบางแอ่นโค้งขึ้นจากเตียง ชานยอลก้มลงไปบดจูบกับริมฝีปากรูปหัวใจที่แดงช้ำอีกครั้ง จนได้ยินเสียงดูดดึงริมฝีปากชัดเจน ก่อนจะค่อยๆขยับกายเข้าออกอีกครั้งเมื่อคนตัวเล็กกำลังผ่อนคลายและลุ่มหลงอยู่ในรสจูบ



                จังหวะเนิบนาบค่อยๆกระถี่ชั้นขึ้นเรื่อยๆ  ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์ที่โหมขึ้นเรื่อยๆของคนตัวสูง เตียงนอนหลังกว้างที่รองรับร่างของคนทั้งสองสั่นคลอนไปกับจังหวะนั้น จวบจนกระทั่งปลายทางของห้วงอารมณ์นั้นถูกปลดปล่อยไป.....








กลับไปที่เพจ >>>> Chando

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น