Nc
อ้อมแขนแข็งแรงโอบรัดเอวบางไว้ก่อนจะดันจนแผ่นหลังของคนเป็นพี่ชิดไปกับผนังกำแพงในโซนอาบน้ำ
ริมฝีปากหนากดจูบอยู่กับกลีบปากบางอันหอมหวานอย่างย่ามใจ
แขนเล็กของคนเป็นพี่ค่อยๆเลื่อนขึ้นมาโอบรอบคอน้องชายเอาไว้แน่น
เมื่อริมฝีปากของตนถูกขบเม้มจนมันเห่อชา
สายตาที่ประสานกันทำเอาเขาทั้งคู่ลืมความผิดชอบชั่วดีทั้งหมด
เพียงแค่โหยหาและต้องการ
เพียงเท่านั้นที่สั่งให้ทุกการกระทำยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง....
แรงดูดดึงริมฝีปากอย่างเอาแต่ใจทำให้จุนมยอนยอมเผยอริมฝีปากเพื่อให้ลิ้นอีกฝ่ายสอดผ่านเข้ามาได้โดยง่าย
ลิ้นร้อนๆที่ลากผ่านไปตามแนวฟัน พร้อมกับมือหนาที่ลูบบั้นเอวก่อนจะลากผ่านชายเสื้อเข้าไปด้านใน
ลูบไล้ขึ้นมากับแผ่นหลังบาง
แรงดูดดึงที่ลิ้นทำเอาขาทั้งสองข้างแทบจะทรงตัวไม่อยู่
แต่ยังมีอ้อมแขนของคนเป็นน้องที่ประคองกอดอยู่ มือหนาๆละจากเอวบางก่อนจะสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตตัวบาง
ลูบแผ่นท้องขาวๆที่หดเกร็งเพราะถูกสัมผัส
ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มก่อนจะผละออกมากดจูบข้างแก้มบาง
ดวงตาหวานฉ่ำตรึงสายตาของชานยอลให้ไม่สามารถละไปไหนได้
ก่อนจะฝังใบหน้าหล่อลงข้างซอกคอขาว ริมฝีปากหนาขบเม้มเบาๆ
พร้อมกับมือที่ลูบจากแผ่นท้องขาวขึ้นมาจนถึงแผ่นอกบาง นิ้วมือหนาสัมผัสกับยอดอกของคนในอ้อมแขน
จนรับรู้ได้ถึงลมหายใจที่ถี่รัวขึ้น
แขนยาวๆละจากเอวบางแล้วปลดเสื้อบนร่างขาวสะอาดของคนเป็นพี่ออกช้าๆ
พร้อมกับกระซิบกำชับให้พี่ชายตัวเล็กถอดเสื้อให้กับตน
ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มประดับขึ้นมาเมื่ออีกฝ่ายยอมทำตามอย่างว่าง่าย
ชานยอลโน้มใบหน้าใบกดจูบกับริมฝีปากเล็กๆนั้นอีกครั้ง
พร้อมกับมือที่ค่อยๆเอื้อมไปปลดกางเกงของคนเป็นพี่ออก
“ชานยอล...”
“จุนมยอนคนเก่ง ผมแค่จะอาบน้ำให้...อย่าดื้อนะ..” เสียงทุ้มกระซิบชิดใบหูนิ่มก่อนจะขบเม้มเบาๆ
จนคนถูกกระทำขนชันไปทั้งตัว สัมผัสวาบหวามที่อีกฝ่ายมอบให้ทำเอาคนที่ไม่เคยพบเจอหรือสัมผัสมันมาก่อนอย่างจุนมยอนทำตัวไม่ถูกได้แต่พยักหน้ารับกับคำพูดของน้องชาย
มือหนาดึงรั้งกางเกงให้มันหลุดออกจากสะโพกของร่างบาง
พร้อมกับรั้งชั้นในตัวบางออกจากร่างขาวสวยไปจนหมด
สายตาคมไล่มองร่างเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มใสๆนั่นอีกครั้ง
“ชานยอล..อาบน้ำ.ม..ไม่ถอดกางเกงออกล่ะ”
คนเป็นพี่ร้องท้วงแต่คนตัวสูงก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะตอบ
แขนยาวๆรวบกอดเอวบางอีกครั้ง
ก่อนจะหมุนเปิดวาวน้ำให้สายน้ำจากฝักบัวที่ติดอยู่ที่ผนังรินรดร่างของเขาทั้งคู่
กลีบปากได้รูปกดจูบลงกับฐานลำคอ
ก่อนจะลากลงมาขบเม้มกับยอดอกจนแขนเล็กๆของคนเป็นพี่ผวาโอบกอดรอบคอน้องชายเอาไว้แน่น
ฟันซี่คมขบกัดอย่างจงใจแกล้ง ก่อนอีกฝ่ายจะร้องท้วงเบาๆ มือหนาขยุมเอวบางจนขึ้นรอยแดงก่อนจะลากผ่านไปสัมผัสกับส่วนกลางลำตัวของคนตัวเล็กในอ้อมกอด
“ช..ชาน..ยอล..”
เสียงท้วงของคนเป็นพี่ถูกปิดกลั้นเอาไว้เมื่อริมฝีปากถูกบดจูบลงไปอีกครั้ง
มือหนาๆสัมผัสกับส่วนกลางลำตัวของพี่ชาย ก่อนจะบีบเค้นเบาๆ
คนถูกกระทำพยายามจะดิ้นขัดขืนแต่ก็ช้ากว่าที่ริมฝีปากของคนเป็นน้องที่รับเอาแกนกายของร่างขาวบางตรงหน้าไปไว้ในอุ้งปาก
ลิ้นร้อนที่เคยเกี่ยวพันโลมเลียกันนั้นเมื่อมันถูกใช้ทำหน้าที่อยู่กับเบื้องล่าง
ก็ยิ่งทำเอาจุนมยอนแทบจะขาดใจ
ฝ่ามือเล็กขยุ้มเรือนผมของชานยอลเอาไว้แน่น
เมื่อฟันซี่คมครูดไปกับแกนกายตนก็แทบอยากจะกรีดร้องออกมา
ฝ่ามือเล็กเผลอกดท้ายทอยของคนเป็นน้องให้เข้าใกล้กับส่วนนั้นอย่างเผลอไผลและลืมตัว
ริมฝีปากได้รูปปรนเปรออยู่จวบจนคนตัวบางไปถึงฝั่งฝัน
หยาดน้ำข้นสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมา
ซึ่งน้องชายก็รับเอาไว้และกลืนลงไปอย่างเต็มใจ
ชานยอลดันตัวขึ้นยืนอีกครั้ง
ก่อนจะดันร่างของพี่ชายเข้ากับผนังที่เย็นเฉียบ
แล้วผลักดันให้ร่างบางหันหน้าเข้าไปกับผนังนั้น แขนยาวๆรวบกอดเอวบางจากทางด้านหลัง
ก่อนจะเดินเข้าไปชิดและฝังปลายจมูกลงกับเรือนผมนุ่มมือ และเลื่อนมาตามแนวซอกคอ
ร่างสูงใช้มือที่ว่างปลดกางเกงของตนให้มันหลุดจากสะโพกไปอย่างไม่สนใจนัก
ก่อนเลื่อนมือที่สวมกอดร่างบางอยู่จากแผ่นท้องไปสัมผัสกับยอดอกที่แข็งตัวรับสัมผัสร้อนๆจากนิ้วมือ
ฟันซี่คมขบลงข้างลำคอขาวจนขึ้นรอยฟัน ก่อนจะพรมจูบมาตามแนวลาดไหล่
“ทนหน่อยนะจุนมยอน...แต่ผมไม่ไหวจริงๆ”
ยังไม่ทันที่เจ้าของชื่อจะได้ประมวลคำพูดหรือเข้าใจอะไร
บางสิ่งบางอย่างก็ดันเข้ามาภายในช่องทางเบื้องหลัง ฝ่ามือเล็กทั้งสองข้างค้ำยันกับผนังที่เย็นเฉียบเอาไว้เพื่อทรงตัวยืน
แรงกระแทกเข้ามาทำเอาจุนมยอนอยากจะกรีดร้อง แต่มือหนาของน้องชายก็ดันใบหน้าของคนเป็นพี่เพื่อมารับจูบเอาแต่ใจที่เขาป้อนให้
“เราเป็นพี่น้องกันไม่ได้เข้าใจไหม
จุนมยอน...”
พูดจบคนตัวสูงก็เสือกกายเข้าไปอีกครั้ง
จุนมยอนผวาก่อนจะกำจิกมือตนที่ค้ำยันกับผนังแน่น แต่รสจูบที่ชานยอลหลอกล่อ
มือหนาที่ลูบไล้อยู่กับยอดอก พร้อมกับช่วยปลดปล่อยเบื้องล่างทำให้จุนมยอนลุ่มหลงไปกับมัน
จวบจนคนตัวสูงกระแทกกายเข้ามาได้จนสุด
ลมหายใจที่กลั้นเอาไว้ถูกพ่นออกมาช้าๆรดหลังใบหูของคนเป็นพี่
สะโพกแกร่งของร่างสูงค่อยๆกระแทกเข้าออกช้าๆ
ก่อนจังหวะจะถี่รัวขึ้นเมื่อแรงอารมณ์นั้นมันโหมกระพือขึ้นมา
ใบหน้าหวานของพี่ชายแม้จะเพียงด้านข้าง ริมฝีปากที่เห่อช้ำ
ดวงตาคู่หวานที่มีน้ำในตาคลอ และใบหน้าเหยเกยามที่ถูกเขากระแทกกายเข้ามา
ริมฝีปากบางที่ขบกัดริมฝีปากตัวเอง ยิ่งมองก็ยิ่งอยากจะครอบครองและกักขังเอาไว้ให้จุนมยอนเป็นของเขาแค่คนเดียวเท่านั้น
“ชานยอล..พ..พี่เจ็บ...”
เสียงหวานที่แหบพร่าเอ่ยท้วงน้องชายที่กระแทกกายเข้ามาไม่ยั้ง
ก่อนริมฝีปากบางจะถูกฉกจูบไปอีกครั้งแล้วครั้งเล่า
สุดปลายทางของอารมณ์ใกล้เข้ามาทุกที
มือหนาก็เร่งเร้าส่วนด้านหน้าของร่างบางให้ถี่เร็วขึ้น
เสียงหายใจถี่รัวและกระชั้นชิดของคนเป็นพี่ทำให้รู้ว่าอีกไม่นานคนตัวเล็กก็คงจะไปถึงจุดนั้นเหมือนๆกับเขา
“อย่าให้ใครสัมผัสตัวเข้าใจไหมจุนมยอน
อย่าให้ไอ้ผู้ชาย..ที่ชื่อคริส หรือใครมาสัมผัส”
เสียงทุ้มกระซิบชิดใบหูก่อนจะกระแทกกายเข้าหา
ร่างบางในอ้อมแขนกระตุกเกร็งก่อนหยาดน้ำขุ่นขาวเบื้องหน้าจะถูกปลดปล่อยอีกครั้ง
ชานยอลกดริมฝีปากลงกับลาดไหล่คนเป็นพี่ พร้อมกับขบกัดเอาไว้แน่น
กระแทกกายครั้งสุดท้ายก่อนที่จะปลดปล่อยเมื่อสุดห้วงของอารมณ์
“แต่เราเป็น..พี่..น้อ...”
ร่างสูงพลิกร่างบางให้หันมาเผชิญหน้ากัน
ก่อนจะช้อนคางเรียวขึ้นมาสบตา ดวงตาฉ่ำน้ำที่ช้อนมองกันทำให้เขาต้องกดริมฝีปากลงไปย้ำๆกับริมฝีปากสีแดงสดซ้ำๆ
“เราไม่ใช่พี่น้องกันจุนมยอน
เรามาไกลเกินที่จะเป็นพี่น้องกันได้แล้ว...”
กลับไปเม้นที่หน้าเพจนี้ค่ะ >>>>>> I'm not your brother <<<<<<<<<<<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น