จุนมยอนก้าวเดินไปยังโซนที่ถูกจัดให้ไว้สำหรับชำระล้างตัวก่อนที่จะลงไปแช่ออนเซ็น
ร่างเพรียวบางก้าวไปนั่งลงกับเก้าอี้ไม้ตัวเล็กๆก่อนจะหมุนฝักบัวเปิดและค่อยๆชโลมยาสระผมและสบู่ถูตัวให้สะอาด
ความเหนื่อยและเพลียจากงานมาทั้งวันแค่ได้เจอกระแสน้ำเย็นๆที่รินรดก็ช่วยให้รู้สึกสบายตัวขึ้น
หลังจากใช้เวลาอาบน้ำอยู่ไม่นาน
มือเล็กๆก็คว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนเล็กก่อนจะก้าวไปตรงอ่างน้ำร้อน ไอร้อนที่โชยปะทะกับร่างกายทำให้ร่างกายที่ขาวใสไร้ที่ติแดงระเรื่อขึ้นมา
ก่อนที่จุนมยอนจะค่อยๆก้าวลงไป ผ้าขนหนูสีขาวที่ติดตัวมาถูกวางทิ้งไว้ที่ขอบอ่าง จุนมยอนค่อยๆก้าวไปก่อนจะเลือกที่นั่งที่ติดกับอีกด้านหนึ่งของบ่อน้ำพุร้อนนี้
ซึ่งมันสามารถดื่มด่ำกับวิวทิวทัศน์เบื้องนอกที่ประดับตกแต่งไปด้วยต้นไม้ดอกไม้มากมาย
ที่ช่วยให้คนที่กำลังแช่น้ำร้อนนี้อยู่รู้สึกผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น
เรียวแขนเล็กวางนาบไปกับขอบอ่างก่อนจะเกยคางลงกับท่อนแขนและทอดสายตามองใบไม้สีน้ำตาลเข้มที่พลิ้วไหวไปตามลม
พร้อมกับหลับตาลงช้าๆ...
สัมผัสวาบหวิวที่ลากตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาจนกระทั่งสัมผัสกับต้นขาอ่อนด้านในทำให้คนที่กำลังงีบสะดุ้งสุดตัว
จุนมยอนหันกลับมาก่อนจะดันตัวหนีอีกคนที่เข้ามาประชิดร่าง
เสียงที่จะเปล่งออกมาห้ามปรามก็ถูกดูดกลืนไปหมด
เมื่อริมฝีปากของผู้มาใหม่กดจูบลงมาแรงๆโดยไม่ยอมผละออกให้คนถูกจูบหายใจหายคอเลยแม้แต่นิด
“อ๊ะ!”
ร่างที่อ่อนปวกเปียกของจุนมยอนถูกรวบกอดและช้อนให้มานั่งซ้อนอยู่กับตักของคนที่มาใหม่
แผ่นหลังขาวเนียนแนบสนิทกับแผ่นอกของคนที่ประคองกอดตนเองอยู่
พร้อมกับฝ่ามือก็ลูบไปมากับปลีน่องด้านในนิ้วเรียวยาวเฉียดกับส่วนอ่อนไหวของเจ้านายตัวเล็กครั้งแล้วครั้งเล่า
“ช..ชานย..ยอล”
คนบนตักร้องเรียกชื่อของคนที่กำลังลวนลามตน
พร้อมกับจิกฝ่ามือลงกับต้นขาของคนที่รวบกอดตนเองอยู่
ริมฝีปากร้อนผะผ่าวกดจูบแนบลำคอพร้อมกับดูดเม้มจนขึ้นรอยแดงตัดกับผิวขาวๆ
พร้อมกับเลาะเล็มริมฝีปากกับแผ่นหลังและท้ายทอยของคนตัวเล็ก
“คิดถึง..จะตายอยู่แล้ว”
เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหูพร้อมกับฝ่ามือหนาที่ดันใบหน้าหวานให้หันไปรับจูบที่เรียกได้ว่าแทบจะพรากลมหายใจเลยก็ว่าได้
กลีบปากที่แดงช้ำของจุนมยอนยังไม่ได้ทำให้ชานยอลยอมเลิกราง่ายๆ
ยังคงบดจูบครั้งแล้วครั้งเล่า มืออีกข้างก็ยังลูบต้นขาด้านใน
และสัมผัสกับส่วนกลางกายจนทำให้คนบนตักนั่งไม่ติด
เพราะความอึดอัดและทรมานมันมีอยู่มากจนจุนมยอนลืมความอับอายทั้งหมดทั้งมวลไปโดยสิ้นเชิง
เรียวแขนเล็กคว้าคอของร่างที่โอบกอดตนเองไว้ ก่อนจะผลิกกายหันหน้าเข้าหา
ฝ่ามือเล็กวางทาบลงกับแผ่นอกกว้างก่อนที่ริมฝีปากบางๆจะก้มลงไปดูดดึงและขบเม้มกับยอดอกนั้น
“จุนมยอน!”
การกระทำที่เหนือความคาดหมายทำให้ชานยอลถึงกับนิ่งค้างไปชั่วครู่
และเมื่อตั้งสติได้อ้อมแขนแข็งแรงก็รัดรึงร่างที่ยังสนุกกับการกดจูบลงมาบนอกเขา
ฝ่ามือหนาลูบแผ่นหลังที่เนียนลื่นมือก่อนจะหยุดอยู่บั้นทายกล้มกลึง
ชั่วจังหวะหนึ่งที่เขากดสายตาลงมองคนที่อยู่ตรงอก แก้วตาใสที่จ้องกลับมาอย่างท้าทายทำให้ชานยอลไม่ลังเลใจที่จะทำต่อ
ฝ่ามือหนาบีบเค้นบั้นทายกลมเต็มสองมือ
“ไอ้บ้า!”
และก็เป็นไปดังคาดเมื่อคนตัวเล็กผละขึ้นมาและถลึงตาจ้องหน้าราวกับจะหาเรื่อง
แต่ปาร์คชานยอลก็ทำเพียงแค่รั้งแขนของคนตัวเล็กให้โอบรอบคอตนเองเอาไว้ แล้วป้อนจูบให้กับเด็กดื้อที่คิดจะต่อกรกับเขา
“เก่งให้ถึงที่สุดสิ”
คนถูกท้าทายกระชับอ้อมแขนที่คล้องอยู่กับคอ
ก่อนจะขยับกายเข้าหา
ขยับสะโพกไปมาจงใจให้ส่วนกลางกายมันเสียดสีกับหน้าท้องของอีกคน
เรียวขาขาวขยับเปลี่ยนท่าโดยใช้ขาเล็กๆนั้นโอบรอบเอวสอบของคนที่ตนนั่งซ้อนตักเอาไว้
ฝ่ามือเล็กข้างหนึ่งยกขึ้นซับเหงื่อที่ข้างขมับให้กับร่างสูง
ก่อนจะส่งยิ้มหวานยั่วตบท้าย
“ตายแน่...จุนมยอน”
ฝ่ามือหนาจับที่ต้นขาขาวๆทั้งสองข้างพร้อมกับดันแยกออกจากกัน
ก่อนจะใช้มืออีกข้างลูบส่วนที่มันกำลังดันตัวขึ้นมาสู้มือเอาไว้
แล้วดันมันเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนนั้น
ฝ่ามือเล็กๆของจุนมยอนทั้งตีทั้งฟาดจนน้ำกระเซ็นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เมื่อถูกจับให้นั่งลงแทนที่ แผ่นหลังบางแนบสนิทไปกับของอ่าง
เรียวขาขาวก็ถูกมือของคนตัวโตดันให้แยกออกจากกัน
“อ..อึก!!..ช.ชานยอล!!”
เจ้าของชื่อไม่ฟังคำเอ่ยท้วงยังคงเสือกกายเข้าหา
ก่อนจะโน้มตัวลงใช้ริมฝีปากครอบครองยอดอกที่แดงระเรื่อ
ลิ้นร้อนละเล็มไปรอบฐานก่อนจะใช้ปลายลิ้นตวัดตรงกลางยอดอกจนแผ่นหลังบางแอ่นรับและครูดไปกับขอบหินอ่อนทางด้านหลัง
แรงกระแทกมีมากขึ้นเพราะชานยอลยังคงพยายามดันกายให้เข้ามาในร่างของเขาจนสุด
“จ..เจ็บ..”
ชานยอลรวบมือของอีกคนที่ฟาดอกตนเอาไว้แล้วกดจูบเบาๆบนหลังมือคู่นั้น
พร้อมกับดึงรั้งเอาร่างบอบบางเข้ามาจนจมอ้อมกอด
แผ่นหลังขาวเนียนที่แดงเป็นปื้นเพราะคงเสียดสีกับขอบอ่างเมื่อครู่ทำให้ชานยอลได้แต่กร่นด่าตัวเองในใจ
ก่อนจะค่อยๆขยับกายพาทั้งตัวเองและคนที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกันให้มาอยู่ตรงกลางของอ่างน้ำร้อนนี้
“อ๊ะ!!”
แรงสวนสะโพกกระแทกเข้ามาอย่างไม่ตั้งตัวทำให้จุนมยอนตกใจจนต้องรีบโอบคอของคนที่ตระคองกอดตนเองเอาไว้
ใบหน้าหวานซบลงกับไหล่กว้างแล้วพึมพำว่าเจ็บและอึดอัดเบาๆ
“อดทนนะ..คนเก่ง”
จูบที่ขมับเบาๆพร้อมกับปลายจมูกที่กดลงแนบแก้มทำให้จุนมยอนต้องช้อนสายตามองคนพูดอีกครั้ง
ชานยอลเพียงแค่ยิ้มบางๆแล้วกุมมือของเขาข้างหนึ่งให้ไปสัมผัสกับส่วนกลางตัวของตนเอง
และจุนมยอนก็ไม่รู้ว่าตนปล่อยให้คำพูดของชานยอลมาอยู่เหนือตนเองตั้งแต่เมื่อไหร่
ถึงได้ยอมใช้มือช่วยปลดปล่อยความต้องการของตนเองไปพร้อมๆกับกดสะโพกลงรับกับแรงกระแทกนั้น
“ฮึก!”
ใบหน้าหวานที่ซบลงกับไหล่กว้างผละออกมา
ก่อนจะค่อยๆช้อนสายตามองสบกับชานยอลช้าๆ
แรงสวนกระแทกเข้าออกจนน้ำกระจายออกเป็นวงกว้าง
พร้อมกับมือของเขาที่รูดเร่งจังหวะเร็วขึ้น ยังคงดำเนินต่อไปตามที่ควรจะเป็น
ก่อนที่แรงดึงดูดบางอย่างทำให้คนสองคนที่สบตากันค่อยเคลื่อนใบหน้าเข้าหากันช้าๆและส่งทุกสัมผัสและความรู้สึกผ่านทางริมฝีปากที่แนบชิดกันโดยไร้คำพูด
ฝ่ามือเล็กที่กอบกุมแท่งเนื้อร้อนและรูดเร้าจนส่งตัวเองไปถึงปลายทางค่อยยกขึ้นมาโอบบ่าร่างสูงเอาไว้
อ้อมแขนแข็งแรงของชานยอลกอดรัดมากขึ้นจนร่างกายทั้งคู่แนบชิดสนิทกันไปเสียทุกส่วน ในขณะที่ยังคงส่งกายเข้ามาในร่างของคนที่ทำให้ตนลุ่มหลงครั้งแล้วครั้งเล่า
ลิ้นร้อนที่เชื่อมโยงกันยังคงแตะสัมผัสและเกี่ยวพันกันราวกับไม่มีใครยอมใคร
ท่ามกลางธารน้ำร้อนที่ชโลมโอบล้อมร่างของคนทั้งคู่เอาไว้
ใครต่อใครต่างก็บอกว่าออนเซ็นหรือบ่อน้ำพุร้อนนี้เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ดึงดูดผู้คนที่ได้มาเหยียบดินแดนอาทิตย์อุทัยนี่ให้ได้มาลิ้มลองหรือหวนกลับมาอีกครั้ง
แต่สำหรับปาร์คชานยอลแล้วในร่างกายที่ร้อนรุ่มของจุนมยอนต่างหาก
ที่เป็นทั้งเสน่ห์และมายาที่มอมเมา ผูกมัดเขาเอาไว้
ทั้งตัวและหัวใจ...
Tbc
กลับไปเม้นที่หน้าฟิคเด็กดีนะคะ >>Dek-D<<<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น